بررسی رابطه‌ بین مؤلفه‌های سکوت و بی‌تفاوتی سازمانی با اهمال‌کاری سازمانی معلمان تربیت‌بدنی

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی اهمالکاری سازمانی با مؤلفه های سکوت و بیتفاوتی سازمانی معلمان تربیت بدنی بود.روش شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی _ همبستگی، جامعه آماری پژوهش؛ معلمان تربیت بدنی شهرستانهای شاهین دژ و بوکان در سال 1396 با حجم 142 نفر بود. روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده، حجم نمونه با توجّه به مدل کرجسی _ مورگان، 103 نفر در نظر گرفته شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی اهمالکاری سازمانی (SOP) (با پایایی 0/84 = α)، سکوت سازمانی (OSQ) (با پایایی 0/79 = α) و پرسشنامه ی بیتفاوتی سازمانی (OIQ) (با پایایی 0/87 = α) استفاده شد و داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از روش رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که با اطمینان 95 درصد متغیرهای سکوت و بیتفاوتی سازمانی به گونه‌ی معنی‌داری توان تبیین 30/6=R2 درصد متغیر اهمالکاری سازمانی را دارا هستند (0/553= R، 21/351= (97، 2)F و 0/05 > P). در این زمینه سهم متغیر بیتفاوتی سازمانی (0/568 =بتا ) در سطح اطمینان 95 درصد معنی‌دار بود (0.05 > P)، اما سهم متغیر سکوت-سازمانی (0/568 =بتا ) معنی دار نبود (0/05 < P). نتیجه گیری: در راستای پاسخگویی هرچه بیشتر سازمانها، به نیازها و چالشهای گوناگون و توسعه ی سازمانهای خود، پیشنهاد میشود تلاش در جهت توسعه توانمندیهای کارکنان و چارةجویی رفع سکوت و بیتفاوتی سازمانی آنان، بعنوان یک الویت جدی در دستور کار سیاستگذاران و برنامه ریزان و مدیران عالی سازمانها قرار گیرد، تا از میزان اهمالکاری کارکنان کاسته شود.